Üstümüze geliyorlar
Tabana kuvvet.
Evet..
Dağılın ayak takımları, savulun uzaklara!
Güvendiğimiz dağlara..
Nasıl kar yağmış..
Nasıl karalar ak olmuş yağan karla.
Nasıl boğuşuyor bir avuç insan,
Tepelerle, tipilerle..
Hem nasıl boğuşuyor, öyle ki, iftiharla.
Aldırma, ilerle..
***
Zirvedekiler üşüyor.
Üşüyen, titreyen, elini gevşeten
Kulenin tâ başından düşüyor.
El-aman!
Ayaklar şimdi zirvede, beyinler artık tabanda..
Ve şu anda..
Korkular dolaşıyor kanda..
Yükseklerde kar, çığ korkusu var...
Adım adım çatlaklar, ufuk ufuk uçurum..
Korkunç durum…
***
Sesler geliyor uzaktan yakından, öteden beriden..
Sesler geliyor kararsız,
Ulaştığı yerler bomboş ve ıssız.
Her taraf sis duman, her taraf karlı…
Sesler geliyor güvenli ve kararlı.
Sesler geliyor vicdanlı ve irfanlı.
***
Kar yağıyor bakın bakın karadan..
Erzurum'dan, Van'dan, şuradan buradan…
Kar yağıyor, evet evet…
Hayra alâmet!
Çok yakındır kıyamet!
Gerçekler şimdi perdeli.
Beklenmeyen bir tecelli.
Kiminin gelmiş eceli.
Besbelli…
***
Kar yağıyor, kar yağıyor uzaktan.
Görünmeyen tuzaktan.
Uhud'dan, Sıffin'den, Kerbela'dan
Hak korusun belâdan!
Bulutlar kara kara, gölgeler ülke boyu.
Koyu koyu…
***
Kar yağıyor kar yağıyor tâ nerden..
Hiç bitmeyen seferden..
Çok yaklaşan zaferden..
Belki kaderden!
Yıllardır yağmazdı çünkü.
Bulutlar taşıyamaz olmuştu ağır yükü.
Bir mektup aldım İstanbul'dan.
Yağmalıdır diyordu.
Meğerse zamanıymış yağmanın..
Bulutlar boşalmalı,
Perdeler açılmalıymış.
Güneş bütün haşmetiyle
Nurunu saçmalıymış
Ülke üstüne…